به گزارش تابناک قم، روزنامه ایمان در شماره روز پنج شنبه 8 مرداد ماه مطلبی با عنوان مدیریت غیربومی و آسیبهای احتمالی، را به قلم جواد قاسمی ورجانی منتشر کرده است.
در این مطلب می خوانیم:
«مدیران کلیدی شهرداری را از اصفهان میآورم» این عین عبارتی است که «سقائیان نژاد» شهردار قم در جلسه مدیران و معاونان شهرداری با استاندار جدید قم اعلام کرده است.
البته طی چند روز گذشته تقریباً پستهای کلیدی شهرداری قم به مدیران اصفهانی سپردهشده است. سقائیان نژاد در دیدار صادقی به یک نکته قابلتأمل نیز اشارهکرده مبنی بر اینکه این انتصابات با هماهنگی شورای اسلامی شهر قم بوده است. از سوی دیگر به دنبال استفاده روزافزون از مدیران غیربومی (اصفهانی) در بدنه اداری شهرداری قم و نادیده گرفتن ظرفیت و پتانسیل نیروهای بومی، مجموعهای از بحثهای انتقادی در فضای اجتماعی شکلگرفته است.
موضوعی که در این نوشتار به آن خواهیم پرداخت، بحث بر شایستگی یا عدم شایستگی مدیران غیربومی نیست، صحبت از آسیبهای است که مدیران غیربومی متوجه شهر قم خواهند کرد. عدم شناخت ظرفیتها درزمینه های مختلف و زمانبر بودن آشنایی اینگونه افراد از منطقه بارزترین آسیب به این شهر است. اگر واقعاً اعتقادداریم که عقبماندگیهای انباشته قم نیازمند کار پرشتاب است، این انتصابات باعث کند شدن حرکت توسعهای شهر قم است.
نکته دیگری که در این انتصابها مدنظر قرار نگرفته این است که انتخاب افراد بومی با توجه به احساس تعلق و شناخت حوزه مأموریت محاسن فراوانی دارد. وقتی مدیری ببیند تأثیر تصمیماتش نهتنها در بحث اداری بلکه در حوزه اجتماعی به خانواده و گذشته و آینده او برمیگردد، ظرافت بیشتری به خرج میدهد.
از سوی دیگر با توجه به شرایط اقتصادی شهرداری قم، اساس کار باید بر اجرای پروژههای مشارکتی باشد و قطعاً افراد غیربومی نمیتوانند ارتباط لازم را در جلب حمایت و مشارکتهای مردمی جلب کنند. اینکه یک مدیر فرد تحصیلکرده با رتبه بالای علمی است، نمیتواند تنها ملاک برای موفقیت او باشد. هماکنون مدیریت صحیح بر مبنای اطلاعات صورت میگیرد و اگر مدیری شناخت کافی از منابع و امکانات نداشته باشد، در انجاموظیفه خود موفق نخواهد بود. منظور از منابع و امکانات، فقط امکانات مادی نیست. بالاخره حمایتهای اجتماعی یکی از فاکتورهای بسیار مهم در مدیریت است.
آشنایی بافرهنگ، آدابورسوم مردم نیز بعد مهمی از مقوله مدیریت است و لازم است مدیران با داشتن شناخت و اطلاعات کافی از مردم و امکانات موجود مورد ارزیابی قرار گیرند. این فاکتور بسیار مهم نیز در بهکارگیری نیروهای غیربومی در پستهای کلیدی شهرداری مغفول واقعشده است.
از سوی دیگر شناخت فرهنگ اداری و برقراری ارتباط کارا با مجموعه سازمان نیازمند یکزمان زیاد است که مدیران غیربومی به دلیل عدم شناخت و نداشتن اطلاعات و آگاهی در مقوله منابع، امکانات و فرهنگ حاکم بر بدنه سازمان نیازمند زمانی برای آزمونوخطا هستند که این زمان تماماً به ضرر منافع مردم است.
این موارد تنها بخشی از آسیبهایی است که بهکارگیری مدیران غیربومی بهخصوص در نهادی همانند شهرداری که بهصورت مستقیم با مردم سروکار دارند، بود؛ اما روی سخنم با اعضای شورای اسلامی شهر قم است. استفاده از ظرفیت مدیران بومی باعث تربیت مدیران و کسب تجربه نیروهای جوان شهرمان خواهد شد که در آینده قطعاً درروند توسعه قم مؤثر خواهند بود.
متأسفانه طی چند سال گذشته قم همواره میدان آزمونوخطا و محل کسب تجربه برای مدیران سایر شهرها بوده و دود این اقدام تماماً به چشم مردم قم رفته و خواهد رفت. برخی غیربومی بودن بدنه شورا را علت عدم حساسیت در بهکارگیری مدیران غیربومی در شهرداری میدانند. البته این موضوع قابلبحث و بررسی است، ولی آنچه مهم است حساسیت بیشتر اعضای شورا در بهکارگیری بیشازحد نیروهای غیربومی در شهرداری قم است.