به گزارش تابناک رضوی، دکتر مسعود زحمتکش با بیان این مطلب اظهار کرد: مشکل ما فقط در کمبود واکسن نیست ما در برنامهریزی و اجرا واکسیناسیون نیز دچار مشکل هستیم. صفهای طولانی واکسن یکی از این مشکلها است که باعث انتقال ویروس کرونا به افراد میشود. وزارت بهداشت و درمان و دانشگاه علوم پزشکی تهران باید از ظرفیتهای بخش خصوصی استفاده کنند؛ بهعنوان مثال از یک سالن یا ورزشگاه بزرگ استفاده کنند. متأسفانه مدیریت ساده در این موضوع وجود ندارد.
وی یکی از قابلیتهای ویروس کرونا را جهشهای متنوع آن دانست و گفت: انواع جهشهای ویروس کرونا که باعث تشدید همهگیری شده و خیلی مرگبار بوده ویروس انگلیسی، آفریقای جنوبی، هند و برزیل است.
وی ادامه داد: سازمان بهداشت جهانی بیان کرده این نامگذاریها درست نیست؛زیرا وقتی اسم ویروس را کرونای انگلیسی میگذاریم ممکن است در اذهان مردم این گونه تلقی شود که این ویروس در کشورانگلیس ایجاد شده است. درحالیکه مفهموم این است که این ویروس اولین بار در انگلیس شناسایی شده است بههمین علت سازمان بهداشت جهانی بیان کرد در نامگذاری ویروسها از حروف لاتین استفاده شود.
مدیر روابط عمومی سازمان نظام پزشکی مشهد عنوان کرد: بههمین علت بهجای ویروس کرونای انگلیسی از نام آلفا استفاده کردند، همچنین ویروس آفریقای جنوبی به نام بتا، ویروس برزیل بهنام گاما و ویروسی که در هندوستان شناسایی شد بهنام دلتا تغییر پیدا کرد. البته در هندوستان جهشهای دیگری نیز شناسایی شد. اما جهش دلتا بهدلیل ویژگیهای خاص خود اهمیت بیشتری پیدا کرد.
زحمتکش افزود: تأمین واکسنها مسئله مهمی است که وزارت بهداشت و درمان باید بتواند واکسن را چه از مبادی داخلی و چه از مبادی خارجی تأمین کند. هرچهقدر سرعت واکسیناسیون بیشتر باشد بهتر میتوان از مرگومیر جلوگیری بهعمل آورد. زیرا فوت هر نفر مساوی است با داغدار شدن یتیم شدن و گاه از هم گسیختگی یک خانواده.
زحمتکش ادامه داد: ما وارد پیک پنجم کرونا شدهایم و همکاران دانشگاهی پیشبینی میکنند که در هفته آینده مشهد دچار وضعیت قرمز میشود. قبل از قرمز شدن مشهد لازم است ستاد کرونای استان راهکارهای لازم برای کنترل بیشتر ویروس بیندیشد ومرزهای ورود و خروج را محدود کنند. باید قبل از قرمز شدن شهر این اقدامات انجام شود.
وی با انتقاد از عدم رعایت پروتکلها در موج قبلی کرونا بیان کرد: در پیک قبلی گویا اصناف با گروهای هدف خود رودربایستی داشتند و کرکرههای مغازهها نیمه باز بود و داخل مغازه به کار خود مشغول بودند، درصورتیکه در کشورهای دیگر فقط فروشگاههای ارزاق و مایحتاج باز بود، اما در ایران باتوجه به شرایط اقتصادی تصمیمگیری سختی جهت قرنطینه وجود داشت. در هر صورت بین غم نان و جان گاه انتخاب آسان نیست .